TERAPIA PEDAGOGICZNA  –  Ewa Drapacz, Stencel Mariola

TERAPIA PEDAGOGICZNA  to specjalistyczne zajęcia korekcyjno-kompensacyjne, prowadzone różnorodnymi metodami i technikami, które mają na celu usprawnianie zaburzonych funkcji i wyrównywanie deficytów rozwojowych. Pomoc specjalistyczna organizowana jest w oparciu o Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej 
w publicznych przedszkolach, szkołach oraz placówkach. Liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 5.

CELE TERAPII PEDAGOGICZNEJ

• przeprowadzenie wstępnej diagnozy pedagogicznej, w celu rozpoznawania występujących u uczniów zaburzeń i indywidualnych potrzeb rozwojowych oraz edukacyjnych, ryzyka dysleksji rozwojowej, dysleksji, dysgrafii, dysortografii,
• sukcesywne korygowanie oraz eliminowanie zaburzeń i deficytów rozwojowych,
• doskonalenie pracy prawidłowo funkcjonujących analizatorów,
• kształtowanie u uczniów nawyków myślenia ortograficznego,
• kształtowanie samokontroli podczas pisania,
• motywowanie do podejmowania aktywności podczas lekcji,
• budowanie w uczniach wiary we własne możliwości, radzenia sobie w sytuacjach zadaniowych,
• współpraca z rodzicami, w formie spotkań, konsultacji i porad, warsztatów, prezentacji pomocy dydaktycznych i przydatnej literatury,
• współpraca z nauczycielami, osobami, które jako pierwsze dostrzegają w jakim zakresie dziecko potrzebuje pomocy i wsparcia,
• współpraca z pedagogiem i psychologiem szkolnym oraz logopedą,
• współpraca z poradniami psychologiczno – pedagogicznymi oraz poradniami specjalistycznymi, w zakresie realizacji zaleceń PPP, konstruowania programów terapeutycznych, dostosowanych do indywidualnych potrzeb dziecka.

ZADANIA TERAPEUTY PEDAGOGICZNEGO

Zadaniem terapeuty pedagogicznego jest organizowanie i prowadzenie terapii pedagogicznej, procesu szeregu długotrwałych oddziaływań nastawionych na:

• pomoc dziecku, niwelowanie trudności, przyczyn i objawów niepowodzeń szkolnych;
• eliminowanie ujemnych konsekwencji tych trudności;
• podwyższanie samooceny i motywacji dziecka do dalszego działania, do aktywnego podejmowania obowiązków szkolnych; 
• dążenie do wszechstronnego rozwoju jego zdolności poznawczych i percepcyjno-motorycznych

ADRESACI TERAPII PEDAGOGICZNEJ

Terapia pedagogiczna jest skierowana do dzieci:

• przejawiających nieharmonijny rozwój,
• przedszkolnych i wczesnoszkolnych, u których zdiagnozowano ryzyko dysleksji,
• z trudnościami w zakresie koncentracji, uwagi i pamięci,
• z zaburzeniami o charakterze emocjonalnym,
• z zaburzeniami integracji sensorycznej,
• z niepełnosprawnością intelektualną,
• ze specyficznymi trudnościami w nauce,
• mających obniżony poziom umiejętności grafomotorycznych i manualnych,
• przejawiających trudności w zakresie orientacji przestrzennej oraz koordynacji wzrokowo-ruchowo-słuchowej,
• z opóźnionym rozwojem psychoruchowym,
• z problemami dotyczącymi lateralizacji,
• z nadpobudliwością psychoruchową.

 CO POWINNO ZANIEPOKOIĆ RODZICA?

Jeśli u dziecka występują:
• problemy z orientacją kierunkową (mylenie, gdzie prawo, gdzie lewo),
• nieustalona dominacja jednej strony ciała (dziecko jest oburęczne albo praworęczne, ale przez dziurkę patrzy lewym okiem, nastawia lewe ucho),
• zaburzenia uwagi, pamięci (nie może zapamiętać dni tygodnia, pór roku, nauczyć się wierszyka),
• niesprawność ruchowa, w tym manualna, zwłaszcza u chłopców: kłopoty z zapinaniem guzików, sznurowaniem butów, myciem rąk, jedzeniem za pomocą sztućców, utrzymaniem równowagi, nauką jazdy na rowerze, grą w piłkę lub w klasy,
• “małpi chwyt”, za mocne lub za słabe przyciskanie ołówka,
• nadruchliwość, impulsywność, niezrównoważenie emocjonalne,
• trudności w budowaniu z klocków, układaniu puzzli,
• notoryczne przekręcanie wyrazów i wady wymowy (dziecko sepleni, nie wymawia “r”, jąka się),
• w szkole zapisywanie liter od prawej do lewej lub w odbiciu lustrzanym, zmienianie przedrostków i przyimków, przestawianie głosek, przekręcanie słów